ஒரு நாடு என்பது மிக முக்கியமான அமைப்பு.
நாம் வாழும் நாட்டின் முக்கியத்துவத்தை அறிந்து கொள்ள வேண்டியது மிகவும் அவசியம். பிறந்த நாடு தான் ஒவ்வொருவருக்கும் தாய் நாடு. ஒவ்வொரு குடிமகனும் தன் தாய் நாட்டை தாயைப் போல நேசிக்க வேண்டும்.
நேசிப்பது என்றால் நாட்டின் வளத்தையும் பாதுகாப்பையும் மேம்படுத்த உறுதியெடுத்துக் கொள்ள் வேண்டும். நாடு வளமாக பாதுகாப்பாக இருந்தால்தான் நாட்டு மக்கள் மகிழ்ச்சியாக வாழ முடியும். நாட்டின் எல்லைகள் இறுக்கமாக பாதுகாக்கப் பட்டால்தான் நாட்டில் அச்சமின்றி வாழ முடியும். இல்லையேல் அன்னியர்கள் உள்ளே புகுந்து ஆக்கிரமித்து விடுவார்கள். கால்ங்காலமாய் உழைத்து சேமித்த வளங்கள் அனைத்தையும் சூறையாடி எடுத்துச் சென்று விடுவார்கள்.
நாட்டின் வளமையைப் பொறுத்துதான் நாட்டு மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் இருக்க முடியும். பெரும்பான்மையான ஆப்பிரிக்க நாடுகள் மற்றும் தென்னமெரிக்க நாடுகளில் கனிம வளங்களும் இயற்கை வளங்களும் பெருகி நிறைந்திருந்தாலும் மக்கள் அங்கே வறுமையின் பிடியில் வாடிக்கொண்டிருப்பதன் காரணம் என்ன என்பதை யோசிக்க வேண்டும். செல்வம் செழிக்கும் அமெரிக்காவின் (USA) தென் எல்லையின் அமைந்திருக்கும் மெக்ஸிகோ , கியூபா மற்றும் ஏனைய மத்திய அமெரிக்க கரீபியன் நாடுகளில் மக்களின் பொருளாதார நிலையை அமெரிக்கா உடன் ஒப்பிடுகையில் அவை எந்த அளவு குன்றியிருக்கிறது என்பதை எண்ணிப் பார்த்தால் வாழும் நாட்டின் முக்கியத்துவம் நமக்கு நன்றாகப் புரியும்.
ஒரு நாடு சொர்க்கமாகவும் அதன் அருகிலேயே இருக்கும் மற்றொரு நாடு நரகமாகவும் விளங்க காரணம் அவரவர்களின் சமூக கண்ணோட்டமும், தம் நாட்டின் வளங்களை பேணி பராமரிக்கும் முறையிலும், அவற்றை மேம்படுத்துவதில் காட்டும் ஈடுபாட்டிலும், தொழில் வளர்ச்சி மற்றும் பன்னாட்டு வர்த்தகங்களில் காட்டும் முக்கியத்துவத்திலும், அக்கறையிலும் அடங்கியிருக்கின்றது.
நாட்டின் வளங்களைப் பெருக்கி, தேவையான பல்வேறு கட்டமைப்புகளை விரைந்து உருவாக்கி மேம்படுத்தினால் மட்டுமே மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் உயரும். மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் உயர உயர நாட்டின் பொருளாதாரம் உயரும். நாட்டின் பொருளாதார நிலையைப் பொறுத்தே உலக நாடுகளின் மத்தியில் அதன் உண்மையான மதிப்பும் மரியாதையும் உயரும்.
வளங்கள் நிறைந்திருந்தாலும் சமூக ஒழுக்கமின்மை, ஆட்சி சீர்கேடுகள், அன்னிய ஆக்கிரமிப்புகள் எல்லாம் பெருகும் பொழுது நாட்டின் பொருளாதாரம் வீழ்ச்சியடைந்து பசியும் பஞ்சமும் நாட்டில் தலைவிரித்தாடும். இதைத்தான் இன்றைக்கு பல ஆப்பிரிக்க நாடுகள் மற்றும் சில ஆசிய நாடுகளிலும் பார்க்கின்றோம். ஒரு காலத்தில் ஓகோவென்றிருந்த ஜிம்பாபே நாடு இப்போது பொருளாதார சிதைவில் சிக்கி சிதைந்ததைப் பார்த்தோம். சமீபத்தில் நம் அண்டைத் தீவு நாடான இலங்கையில் நேர்ந்ததையும் கண்கூடாய் கண்டோம்.
ஒவ்வொரு குடிமகனும் நாட்டின் வளர்ச்சியை மனதில் முதன்மையாக முக்கியமானதாக கொண்டால்தான் தனி மனித வளர்ச்சியை தடையின்றி அடைய முடியும். எனவேதான் நாட்டுப் பற்று என்பது ஒவ்வொரு குடிமகனின் தலையாய கடமையாகும்.
ஜெய் ஹிந்த்
Leave a comment
Upload