முதலில்
துக்கங்களை பரிசளிக்கும்
உங்கள் கரங்களை
என்னிடம் தாருங்கள்
அதிலிருக்கும் இளஞ்சூடு
என் தனுப்பான
கண்ணங்களில் பரவட்டும்
பிரார்த்தனையின் வெம்மையது

ஒரு துளி நீரை
தாமரை இலை மீது இட்டு வையுங்கள்
அந்த ஸ்படிக முத்தில்
என்னுடைய தாகத்தை
தனித்துக் கொள்கிறேன்
குரல் தகடுகள் அதிராது
துருவேறுவது
பிடித்தமில்லை எனக்கு

கடந்தமுறை
உங்களை சந்தித்தபோது
ஒரு மலிவான புன்னகையை
விட்டுச் சென்றிருந்தீர்கள்
அது உலர்ந்து உதிரும் முன்
மறுபடி சந்திக்கலாம்
கொஞ்சம் வந்துவிட்டு செல்லுங்கள்
கூரியமுனையும் ஒரு
வெளிச்சத் தீற்று

உங்கள் பூவாளியின்
மூக்கை கொஞ்சம் திருப்புங்கள்
அவமானங்களும், சிறுமையும்
விளையும் நிலம்
காய்ந்துவிட்டிருக்கிறது துளிர்க்கட்டும்
துளிர்க்கும் தளிர்கள்
கண்ணாடித்துண்டுகள்

ஒளித்துவைத்த
துரோகத்தின் மிச்சம்
தின்பண்டமாய் இனிக்கிறது
நாளேற விடமாகும்
என்ற நம்பிக்கையில்
நம் உறவின் கொண்டாட்டத்தின்
மிட்டாயென பரிசளிக்க